بیرون آمدن جفت در زایمان های طبیعی و سزارین
جفت: بیرون آمدن جفت در زایمان ها چه چیز مورد انتظار است
- زایمان جفت معمولا سریع است، و مادر ممکن است تمرکز زیادی بر روی نوزاد خود داشته باشد و متوجه آن نشود.
2. باقی ماندن جفت (زمانی که بیرون نیامده است) خطرناک است و دکتر شما ممکن است عمل جراحی برای برداشتن آن را توصیه کند.
3. اگر شما در مورد باقی ماندن جفت نگران هستید، با دکتر خود قبل از زایمان صحبت کرده و از آنها بخواهید به شما اجازه دهند که زمان بیرون آمدن جفت یا مداخله مورد نیاز را مطلع شوید.
جفت یک عضو منحصر به فرد در بارداری است که موجب تغذیه کودک می شود. به طور معمول، به قسمت بالا یا کناری رحم متصل می شود. نوزاد از طریق بند ناف متصل شده است. پس از آنکه کودک متولد می شود، جفت به دنبال آن بیرون می آید.
این حالت در اغلب زایمان ها اتفاق می افتد ولی موارد استثنا نیز وجود دارد.
بیرون آمدن به عنوان سومین مرحله زایمان شناخته می شود. بیرون آمدن کل جفت پس از زایمان برای سلامت زن بسیار حیاتی است.
ماندن جفت می تواند باعث خونریزی و دیگر عوارض جانبی ناخواسته شود.
به همین دلیل، دکتر بعد از زایمان را به منظور اطمینان از سالم بودن آن بررسی خواهد کرد. اگر یک تکه از در رحم جا مانده باشد یا جفت بیرون نیامده باشد، دکتر می تواند مراحل دیگری را انجام دهد.
عملکرد جفت چه چیزی است؟
جفت عضوی مانند یک کلوچه یا دیسک است که از یک طرف به رحم مادر و در طرف دیگر به بند ناف نوزاد متصل شده است. جفت مسئول بسیاری از عملکردهای مهم است که باعث رشد کودک می شود. این وظایف شامل تولید هورمون زیر می باشد:
• استروژن
• گونادوتروپین جفتی انسان (hCG)
• پروژسترون
جفت دو طرفه است و از طرف مادر معمولا قرمز تیره و از طرف جنین براق و تقریبا شفاف است. هنگامی که یک مادر نوزاد خود را باردار است، دکتر جفت را به منظور اطمینان از اینکه همه جوانب آن مطابق با شکل درست می باشد، بررسی می کند.
نگهداری جفت
برخی از زنان درخواست می کنند که جفتشان را نگه دارند و آن را جوشانده و می خورند یا آب آن را گرفته و داخل قرص هایی قرار می دهند. بعضی از زنان معتقدند که مصرف این قرص ها افسردگی پس از زایمان و یا کم خونی پس از زایمان را کاهش می دهد.
دیگران جفت را در زمین به عنوان یک نماد از زندگی و زمین می کارند.
برخی از ایالت ها و بیمارستان ها مقرراتی در مورد نگهداری جفت دارند، بنابراین مادران باردار باید همیشه هنگام زایمان، امکان اینکه آن ها می توانند جفت را نگه دارند، بررسی کنند.
بیرون آمدن جفت بعد از زایمان طبیعی
در یک زایمان طبیعی، پس از اینکه زن نوزاد خود را به دنیا آورد، رحم انقباضات خودش را ادامه خواهد داد. این انقباضات جفت را رو به جلو برای بیرون آمدن حرکت می دهد و که معمولا به قدرت انقباضات زایمان نیست.
با این حال، برخی از پزشکان ممکن است از شما بخواهد تا همچنان به فشار دادن ادامه دهید، یا آنها ممکن است شکم شما را به عنوان یک راهکار برای حرکت رو به جلو فشار دهند. معمولا، بیرون آمدن پس از زایمان کودک به سرعت و در حدود پنج دقیقه اتفاق می افتد. اما این زمان می تواند برای برخی از زنان طولانی تر شود.
اغلب، بعد از اینکه کودک خود به دنیا آمد، شما برای دیدن او برای اولین بار بسیار سرگرم هستید و ممکن است زمان بیرون آمدن را متوجه نشوید.
با این حال، برخی از مادران پس از زایمان است یک جهشی از خون را مشاهده می کنند که معمولا به دنبال آن بیرون می آید.
به بند ناف متصل است و بند ناف به کودک اتصال یافته است. از آنجا که هیچ اعصابی در بند ناف وجود ندارد، هنگام قطع شدن بند ناف آسیبی وارد نمی شود.
با این حال، برخی از پزشکان معتقدند که برای بریدن بند باید صبر کرد تا جریان خون آن متوقف شود (معمولا یک قسمت از ثانیه) تا اطمینان حاصل شود که کودک جریان خون مورد نیازش را تا حد ممکن دریافت کرده است.
ممکن است که بند ناف به دور گردن کودک پیچیده شود، اگرچه این اتفاق رایج نیست.
بیرون آمدن جفت بعد از سزارین
اگر شما از طریق سزارین زایمان کردید، دکتر به طور فیزیکی جفت را از رحم قبل از بسته شدن شکاف رحم و شکم خارج خواهد کرد. پس از زایمان، دکتر به احتمال زیاد بالای رحم را (شناخته شده به عنوان فوندوس) برای ایجاد انقباضات رحمی و شروع به کوچک شدن رحم، ماساژ خواهد داد.
اگر رحم نتواند منقبض شده و سفت شود ، دکتر ممکن است به شما دارویی مانند پیتوسین ، برای ایجاد انقباضات رحم بدهد. شیردهی مادر به نوزاد بلافاصله پس از تولد و یا قرار دادن نوزاد بر روی پوست مادر (تماس پوست به پوست) می تواند باعث انقباض رحم شود.
صرف نظر از راهی که بیرون آورده شده است، پرستاران شما، یکپارچه بیرون آمدن را بررسی خواهند کرد.
اگر به نظر برسد که بخشی از جا مانده است، دکتر ممکن است سونوگرافی از رحم را توصیه کند. گاهی اوقات، خونریزی بیش از حد بعد از زایمان می تواند نشان دهنده این باشد که جفت هنوز در رحم باقی مانده است.
جا ماندن جفت
یک زن باید در عرض 30 تا 60 دقیقه پس از تولد نوزاد خود، را بیرون دهد. اگر جفت بیرون نیاید و یا به طور کامل بیرون نیاید، به آن جا ماندن جفت می گویند. دلایل متعددی از به طور کامل بیرون نیامدن جفت وجود دارد:
• گردن رحم بسته شده باشد و بیش از حد کوچک باشد و فرصتی برای حرکت جفت نباشد.
• بیش از حد محکم به دیواره رحم متصل شده باشد.
• بخشی از قطع شده و یا در هنگام زایمان متصل باقی بماند.
جا ماندن جفت یک نگرانی عمده است، زیرا رحم پس از زایمان باید رو به عقب محکم شود. سفت شدن رحم کمک می کند تا خون ریزی رگ های خونی داخلی متوقف شود. اگر جا ماندن اتفاق افتد، زن می تواند خونریزی یا عفونت را تجربه کند.
خطرات پس از بیرون آمدن جفت
بخش باقی مانده از بعد از زایمان می تواند منجر به خونریزی خطرناک و یا عفونت شود. دکتر به طور معمول عمل جراحی را برای برداشتن با بیشترین سرعت ممکن، توصیه می کند. با این حال، گاهی اوقات جفت به رحم متصل است بنابراین حذف بدون برداشتن رحم امکان پذیر نیست (هیسترکتومی).
اگر یک زن هر کدام از مسائل زیر را داشته باشد، در معرض افزایش خطر جا ماندن جفت قرار دارد:
• سابقه جا ماندن جفت
• سابقه سزارین
• سابقه فیبروئیدهای رحمی
اگر شما در مورد جا ماندن نگران هستید، با دکتر خود قبل از زایمان صحبت کنید. دکتر می تواند در مورد برنامه زایمان شما و زمان خروج شما را آگاه کند.
زایمان
فرایند تولد نوزاد می تواند یکی از هیجان انگیزترین و پر احساس ترین کارها باشد. معمولا بیرون آمدن دردناک نیست و اغلب به سرعت پس از تولد بیرون می آید. مادر حتی ممکن است متوجه آن نشود چرا که همه تمرکزش بر روی نوزادش است. اما مهم است که به طور کامل بیرون داده شود.
اگر می خواهید که خود را نگه دارید، همیشه تاسیسات، پزشکان، پرستاران را آگاه کرده و مطمئن شوید که می توان آن را به درستی نگهداری کرد.
