درمان پره اکلامپسی بعد از زایمان

درمان پره اکلامپسی بعد از زایمان

بنابراین، پره اکلامپسی چیست، علائم آن چه هستند و چگونه می‌توانید از آن پیش‌گیری کرده و یا آن را درمان کنید تا یک بارداری سالم و پر تحرک داشته باشید؟

معمولا، به عنوان یک “سندرم خاص بارداری” در نظر گرفته می‌شود، به این معنی که علایم پره اکلامپسی به طور معمول وقتی مادر، نوزاد و جفت را به طور ایمن به دنیا می آورد، برطرف می‌شود.

 بیایید این سوالات را بررسی کرده و پاسخ‌ها را پیدا کنیم.

پره اکلامپسی چیست

پره اکلامپسی یک عارضه بارداری است. با پره اکلامپسی ، ممکن است فشار خون بالا ، مقادیر بالای پروتئین در ادرار داشته باشید که نشان دهنده آسیب کلیه (پروتئینوری) یا سایر علائم آسیب اندام است. پره اکلامپسی معمولاً پس از 20 هفته بارداری در زنانی که فشار خون آنها قبلاً در محدوده استاندارد بوده است ، شروع می شود.درمان پره اکلامپسی بعد از زایمان

پره اکلامپسی چیست؟

پره اکلامپسی وضعیتی است که در آن یک زن رشد غیر طبیعی جفت، فشار خون بالا (hypertension) ‏و سطح بالای پروتئین در ادرار (proteinuria) را ‏در سه‌ماهه آخر یا بعد از ۲۰ هفته از بارداری خود تجربه می‌کند.

پره اکلامپسی ، که قبلا توکسمی نامیده می شد، زمانی است که زنان باردار  فشار خون بالا ، پروتئین در ادرار و تورم در پاها، پاها و دست های خود دارند. می تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد. معمولاً در اواخر  بارداری اتفاق می‌افتد ، اگرچه ممکن است زودتر یا بلافاصله بعد از زایمان رخ دهد.

پره اکلامپسی می تواند منجر به اکلامپسی شود، یک بیماری جدی که می تواند برای مادر و نوزاد خطراتی داشته باشد و در موارد نادر باعث مرگ شود. اگر پره اکلامپسی شما منجر به تشنج شود ، اکلامپسی دارید.

تنها راه درمان پره اکلامپسی زایمان است. حتی پس از زایمان، علائم پره اکلامپسی می تواند 6 هفته یا بیشتر طول بکشد.

شما می توانید با یادگیری علائم پره اکلامپسی و مراجعه به پزشک خود برای مراقبت های دوران بارداری به محافظت از خود کمک کنید. ابتلای زودهنگام به پره اکلامپسی ممکن است احتمال مشکلات طولانی مدت را برای مادر و نوزاد کاهش دهد.

پره اکلامپسی که قبلا به عنوان “توکسمی” شناخته می‌شد، می‌تواند باعث اختلال عملکرد ارگان‌های بدن، احتباس آب، درد شکم و برخی عوارض جدی دوران بارداری شود و به همین دلیل به زنان باردار توصیه می‌شود که علایم هشدار دهنده PE را یاد بگیرند تا به دقت مراقب خود باشند.​

PE می‌تواند اختلالی بسیار جدی و خطرناک در طول بارداری باشد.

این امر همراه با افزایش فشار خون زن باردار، قبل از زایمان می‌تواند موجب آسیب به اندام‌های حیاتی شامل کبد، مغز، کلیه‌ها و جفت و ناهنجاری‌های جدی در نوزاد متولد نشده شود.

پره اکلامپسی شرایطی است که وقتی یک زن باردار فشار خون بالا (140/90 میلی متر جیوه و بالاتر) و پروتئین موجود در ادرار را در اواخر بارداری ایجاد می کند ، به طور معمول گذشته از هفته 20 بارداری.

از طرف دیگر ، یک پره اکلامپسی فوق العاده تحت تأثیر ، اصطلاحی است که برای توصیف بیماری در هنگام ایجاد یک زن مبتلا به فشار خون مزمن پره اکلامپسی در دوران بارداری ایجاد می شود.

در گذشته ، پره اکلامپسی توکسمی خوانده می شد زیرا دانشمندان گمان می کردند که ممکن است ناشی از نوعی سم باشد. این اصطلاح امروزه هنوز هم در برخی از کشورها مورد استفاده قرار می گیرد.

پره اکلامپسی بدون درمان ، پره اکلامپسی می تواند منجر به عوارض جدی – حتی کشنده – برای مادر و کودک شود.

زایمان زودرس کودک اغلب توصیه می شود. زمان زایمان بستگی به این دارد که پره اکلامپسی چقدر شدید است و چند هفته باردار هستید. قبل از زایمان ، درمان پره اکلامپسی شامل نظارت دقیق و داروهایی برای کاهش فشار خون و مدیریت عوارض است.

پره اکلامپسی ممکن است پس از زایمان کودک ایجاد شود ، شرایطی که به عنوان پره اکلامپسی پس از زایمان شناخته می شود.

ویژگی تعیین کننده پره اکلامپسی فشار خون بالا ، پروتئینوری یا سایر علائم آسیب به کلیه ها یا اندام های دیگر است. ممکن است علائم قابل توجهی نداشته باشید. اولین علائم پره اکلامپسی اغلب در طول بازدیدهای روزمره قبل از تولد با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی تشخیص داده می شود.

پس از اینکه متوجه شدید باردار هستید، هر چه زودتر به پزشک خود مراجعه کنید تا هر گونه عامل ریسک که ممکن است شما را مستعد PE کند را بررسی کنید.

از جمله اینکه آیا کسی در خانواده شما در گذشته مبتلا به سندرمHELLP، پره اکلامپسی و یا دیگر اختلالات فشار خون بوده‌است یا خیر. هرچه زودتر درباره شرایط موجود بدانید، شانس بیشتری برای پیش‌گیری از مشکلات خواهید داشت.​

در طول دوران بارداری خود، به طور منظم به پزشک مراجعه کنید و فشار خون و ادرار خود را کنترل کنید.

 اگر متوجه هر گونه تغییر ناگهانی در احساس و یا تمایل به این که چیزی درست نیست شدید، بلافاصله با یک متخصص در مورد هر گونه علائم هشدار احتمالی صحبت کنید.​

علائم پره اکلامپسی

اگرچه همه زنان مبتلا به پره اکلامپسی علائم آشکار را تجربه نمی کنند ، اما شایع ترین آنها شامل موارد زیر است:درمان پره اکلامپسی بعد از زایمان

• سردرد مداوم
• تنفس مشکل
• تورم دست ، صورت و چشم
• درد شکمی
• درد در شانه راست
• ادرار نادرست
• مشکلات بینایی
• علائم پره اکلامپسی
• فشار خون بالاتر از 140/90 mmhg
• پروتئینوری (پروتئین موجود در ادرار)
• آنزیم های کبدی بالا
• تعداد پلاکت های کم
• ورم
• افزایش وزن ناگهانی

حتماً در بازدیدهای قبل از تولد خود شرکت کنید تا ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما بتواند فشار خون شما را کنترل کند. در صورت داشتن سردرد شدید ، بینایی مبهم یا سایر اختلالات بینایی ، درد شدید شکم یا تنگی شدید نفس ، بلافاصله با ارائه دهنده خود تماس بگیرید یا به یک اورژانس بروید.

از آنجا که سردرد ، حالت تهوع و درد و درد شکایات بارداری شایع است ، دشوار است بدانید که علائم جدید به سادگی بخشی از بارداری هستند و چه زمانی ممکن است یک مشکل جدی را نشان دهد – به خصوص اگر این اولین بارداری شما باشد. اگر نگران علائم خود هستید ، با پزشک خود تماس بگیرید.

همراه با فشار خون بالا ، علائم و علائم پره اکلامپسی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• پروتئین بیش از حد در ادرار (پروتئینوری) یا علائم دیگر مشکلات کلیه
• کاهش سطح پلاکت ها در خون (ترومبوسیتوپنی)
• افزایش آنزیم های کبدی که نشان دهنده مشکلات کبد است
• سردردهای شدید
• تغییر در بینایی ، از جمله از دست دادن موقتی بینایی ، تاری دید یا حساسیت به نور
• تنگی نفس ، ناشی از مایعات در ریه ها
• درد در شکم فوقانی ، معمولاً زیر دنده های سمت راست
• حالت تهوع یا استفراغ

افزایش وزن و تورم (ورم) در دوران بارداری سالم معمولی است. با این حال ، افزایش ناگهانی وزن یا ظاهر ناگهانی ورم – به ویژه در صورت و دست شما – ممکن است نشانه پره اکلامپسی باشد.

علت  پره اکلامپسی

علت دقیق پره اکلامپسی احتمالاً عوامل مختلفی را شامل می شود. کارشناسان معتقدند که این در جفت شروع می شود – اندام که جنین را در طول بارداری تغذیه می کند. در اوایل بارداری ، رگ های خونی جدید برای تأمین اکسیژن و مواد مغذی به جفت ایجاد و تکامل می یابند.

علاوه بر تورم (که ادم نیز نامیده می شود)، پروتئین در ادرار و فشار خون بیش از 140/90، علائم پره اکلامپسی عبارتند از:

افزایش وزن در طی 1 یا 2 روز به دلیل افزایش زیاد مایعات بدن

درد شانه

درد شکم ، به خصوص در سمت راست بالا

سردردهای شدید

تغییر در رفلکس ها یا وضعیت ذهنی

ادرار کردن کمتر یا اصلا

سرگیجه

مشکل در تنفس

استفراغ و حالت تهوع شدید

تغییرات بینایی مانند چراغ های چشمک زن، شناورها یا تاری دید

برخی از زنان مبتلا به پره اکلامپسی هیچ علامتی ندارند، بنابراین مهم است که برای بررسی منظم فشار خون و آزمایش ادرار به پزشک مراجعه کنید.

چه زمانی علائم ظاهر می شوند؟

پره اکلامپسی می تواند در اوایل هفته 20 بارداری اتفاق بیفتد، اما نادر است. علائم اغلب پس از 34 هفته شروع می شود. در موارد معدودی، علائم پس از تولد، معمولاً در عرض 48 ساعت پس از زایمان ایجاد می شود. آنها تمایل دارند خود به خود از بین بروند.

در زنان مبتلا به پره اکلامپسی ، به نظر نمی رسد که این رگ های خونی به درستی توسعه یا کار کنند. مشکلات مربوط به گردش خون در جفت ممکن است منجر به تنظیم نامنظم فشار خون در مادر شود.

پره اکلامپسی یک اختلال فشار خون بالا (فشار خون بالا) است که می تواند در دوران بارداری رخ دهد. اختلالات دیگر نیز ممکن است اتفاق بیفتد:

فشار خون بالا فشار خون بالا است که پس از 20 هفته بدون مشکل در کلیه ها یا اندام های دیگر آغاز می شود. برخی از زنان مبتلا به فشار خون حاملگی ممکن است دچار پره اکلامپسی شوند.

فشار خون مزمن فشار خون بالا است که قبل از بارداری وجود داشته است یا قبل از 20 هفته بارداری رخ می دهد. فشار خون بالا که بیش از سه ماه پس از بارداری ادامه دارد ، فشار خون مزمن نیز نامیده می شود.

فشار خون مزمن با پره اکلامپسی تحت فشار در زنانی که قبل از بارداری با فشار خون مزمن بالا تشخیص داده می شوند ، رخ می دهد ، که سپس فشار خون بالا و پروتئین در ادرار یا سایر عوارض سلامتی در دوران بارداری بدتر می شوند.

عوامل خطر

شرایطی که به خطر بیشتری از پره اکلامپسی مرتبط است شامل موارد زیر است:

• پره اکلامپسی در بارداری قبلی
• باردار بودن با بیش از یک کودک
• فشار خون مزمن بالا (فشار خون بالا)
• دیابت نوع 1 یا نوع 2 قبل از بارداری
• بیماری کلیوی
• اختلالات خود ایمنی
• استفاده از لقاح آزمایشگاهی

شرایطی که با خطر متوسطی برای ایجاد پره اکلامپسی همراه است شامل موارد زیر است:

• اولین بارداری با شریک فعلی
• چاقی
• سابقه خانوادگی پره اکلامپسی
• سن مادر 35 سال یا بالاتر
• عوارض در بارداری قبلی
• بیش از 10 سال از بارداری قبلی

شواهد در حال رشد نشان می دهد که این اختلافات در خطر ممکن است لزوماً مبتنی بر زیست شناسی نباشد. خطر بیشتر ممکن است مربوط به نابرابری در دسترسی به مراقبت های قبل از تولد و مراقبت های بهداشتی به طور کلی و همچنین نابرابری های اجتماعی و عوامل استرس زا مزمن باشد که بر سلامت و رفاه تأثیر می گذارد.

درآمد پایین تر همچنین به دلیل دسترسی به مراقبت های بهداشتی و عوامل اجتماعی مؤثر بر سلامت ، با خطر بیشتری از پره اکلامپسی همراه است.

به منظور تصمیم گیری در مورد استراتژی های پیشگیری ، یک زن سیاه پوست یا یک زن با درآمد کم خطر ابتلا به پره اکلامپسی را افزایش می دهد.

عوارض پره اکلامپسی بر جنین

ممکن است شامل موارد زیر باشد:

محدودیت رشد جنین. پره اکلامپسی بر شریان های حامل خون به جفت تأثیر می گذارد. اگر جفت به اندازه کافی خون دریافت نکند ، کودک ممکن است خون و اکسیژن ناکافی و مواد مغذی کمتری دریافت کند.

این می تواند به رشد آهسته ای که به عنوان محدودیت رشد جنین شناخته می شود منجر شود.

زایمان زودرس پره اکلامپسی ممکن است منجر به زایمان زودرس – زایمان قبل از 37 هفته شود. همچنین ، تولد زودرس برنامه ریزی شده یک درمان اصلی برای پره اکلامپسی است.

نوزاد متولد زودرس خطر تنفس و مشکلات تغذیه ، مشکلات بینایی یا شنوایی ، تاخیر در رشد و فلج مغزی را افزایش داده است. درمان قبل از زایمان زودرس ممکن است برخی از خطرات را کاهش دهد.

قطع جفت. پره اکلامپسی خطر قطع جفت جفت را افزایش می دهد. با این شرایط ، جفت قبل از زایمان از دیواره داخلی رحم جدا می شود.

 ناراحتی شدید می تواند باعث خونریزی سنگین شود که می تواند برای مادر و نوزاد تهدید کننده زندگی باشد.

سندرم HELLP. HELLP مخفف همولیز (تخریب گلبول های قرمز) ، آنزیم های کبد بالا و تعداد پلاکت های کم است. این شکل شدید پره اکلامپسی چندین سیستم اندام را تحت تأثیر قرار می دهد.

سندرم HELLP برای مادر و نوزاد تهدید کننده زندگی است و ممکن است باعث ایجاد مشکلات سلامتی مادام العمر برای مادر شود.

علائم و نشانه ها شامل حالت تهوع و استفراغ ، سردرد ، درد شکم فوقانی راست و احساس کلی بیماری یا ناخوشایند بودن است. بعضی اوقات ، حتی قبل از تشخیص فشار خون بالا ، ناگهان رشد می کند. همچنین ممکن است بدون هیچ علامتی ایجاد شود.

ایجاد پره اکلامپسی در بارداری می تواند بر مادر و نوزاد در حال رشد او تأثیر منفی بگذارد.

پره اکلامپسی بر هردوی مادر و نوزاد تاثیر می گذارد. در زنان باردار، علایم معمول پره اکلامپسی عبارتند از:

• سطح فشار خون بالا
• افزایش پروتیین در ادرار
• احتباس آب و تورم در دست‌ها، پاها و اندام‌ها
• سردردهای شدیدی که به طور مداوم اتفاق می‌افتند
• درد در اطراف لگن یا شکم
• افزایش سریع وزن (‏مثلا دوتا پنج پوند یا حتی بیشتر در عرض یک تا دو هفته)
• احساس سرگیجه
• خستگی شدید
• تهوع و استفراغ مداوم (‏گاهی اوقات به عنوان “بیماری صبحگاهی” در نظر گرفته می‌شود)
• کاهش ادرار
• جدایی جفت و رحم (‏که placentalabruption  نامیده می شود) ‏باعث می‌شود که نوزاد از جریان خون کافی محروم شود.​
• خونریزی واژینال بعد از هفته ۲۰ بارداری (‏که می‌تواند نشانه هشدار جداشدن زودرس جفت باشد)
• مرده زایی

پره اکلامپسی به اندام‌های مادر و عروق خونی آسیب می‌رساند. خون می‌تواند از مویرگ‌های کوچک به بافت‌های مختلفی نشت کند که در آن‌ها قرار نیست ذخیره شود و موجب التهاب، تورم و احتباس آب (‏که ادم نامیده می شود) شود.

کلیه‌ها نیز دچار درد می‌شوند و می‌توانند پروتئین را به درون ادرار بریزند به همین دلیل است که زنان باردار مبتلا به PE معمولا غلظت بالای پروتئین ادرار را در آزمایش‌ها نشان می‌دهند.​

برای پزشکان، یکی از چیزهایی که در مورد تشخیص و درمان PE مهارت بالایی می طلبد این است که علائم آن همپوشانی زیادی با دیگر اختلالات مرتبط با بارداری دارد.

بسیاری از متخصصان فکر می کنند پره اکلامپسی و اکلامپسی زمانی اتفاق می افتد که جفت زن آنطور که باید کار نمی کند، اما دقیقاً نمی دانند چرا. برخی فکر می کنند تغذیه نامناسب   یا چربی زیاد بدن ممکن است در این امر نقش داشته باشد. کمبود  جریان خون  به رحم می تواند نقش داشته باشد. ژن ها نیز یک عامل هستند.

سایر اختلالات فشار خون بالا در بارداری

پره اکلامپسی یکی از چهار اختلال فشار خون در زنان باردار است. سه مورد دیگر عبارتند از:

فشار خون بارداری این فشار خون بالا است که بعد از هفته بیستم بارداری شروع می شود اما باعث ایجاد مقادیر زیادی پروتئین در ادرار زنان نمی شود. معمولا بعد از زایمان از بین می رود.

فشار خون مزمن. این فشار خون بالا است که قبل از باردار شدن یک زن یا قبل از هفته بیستم بارداری شروع می شود.

فشار خون مزمن با پره اکلامپسی روی هم قرار گرفته است. این فشار خون بالا مزمن است که با ادامه بارداری بدتر می شود و باعث پروتئین بیشتر در ادرار و سایر عوارض می شود.

عوامل خطر پره اکلامپسی

مواردی که می توانند شانس ابتلا به پره اکلامپسی را افزایش دهند عبارتند از:

 

• نوجوان یا زن بالای 40 سال بودن
• آفریقایی آمریکایی بودن
• باردار شدن برای اولین بار
• داشتن نوزادانی با فاصله کمتر از 2 سال یا بیشتر از 10 سال
• بارداری با شریک جدید به جای پدر فرزندان قبلی
• فشار خون بالا قبل از بارداری
• سابقه پره اکلامپسی
• مادر یا خواهری که مبتلا به پره اکلامپسی بود
• سابقه چاقی
• حمل بیش از یک نوزاد
• لقاح آزمایشگاهی
• سابقه دیابت ، بیماری کلیوی،  لوپوس یا  آرتریت روماتوئید

عوارض پره اکلامپسی

پره اکلامپسی می تواند از خون کافی جفت شما جلوگیری کند  که می تواند باعث شود نوزاد شما بسیار کوچک به دنیا بیاید. به این محدودیت رشد جنین می گویند.

همچنین یکی از شایع ترین علل  زایمان زودرس و عوارض ناشی از آن، از جمله  ناتوانی های یادگیری ،  صرع ،  فلج مغزی ، و   مشکلات شنوایی و بینایی است.

 

Preeclampsia signs

تأثیر بر کودک

شدت پره اکلامپسی و هفته حاملگی میزان اثرات آن بر کودک را تعیین می کند. پره اکلامپسی شدید ممکن است کودک را از اکسیژن و مواد مغذی کافی به دست آورد و منجر به عقب ماندگی رشد جنین شود که ممکن است آنها را مستعد بروز کند:

• ناتوانی های یادگیری
• فلج مغزی ، صرع ، ناشنوایی یا نابینایی
• فشار خون بالا ، بیماری قلبی و کلیوی و دیابت
• تأثیر بر روی مادر

پره اکلامپسی شدید همچنین می تواند سلامت مادر را به خطر بیاندازد و باعث ایجاد تشنج ، آسیب به کبد ، کلیه ها و قلب و همچنین سکته مغزی یا حتی مرگ می شود.

زنان با سابقه پره اکلامپسی نیز در معرض خطر ابتلا به بیماری های قلبی ، فشار خون بالا ، دیابت یا بیماری کلیوی هستند که بعداً در زندگی وجود دارد.

اکلامپسی. اکلامپسی شروع تشنج یا کما با علائم یا علائم پره اکلامپسی است. پیش بینی اینکه آیا بیمار مبتلا به پره اکلامپسی دچار اکلامپسی خواهد شد ، بسیار دشوار است. اکلامپسی می تواند بدون هیچگونه علائم یا علائم پره اکلامپسی که قبلاً مشاهده شده بود اتفاق بیفتد.

علائم و نشانه هایی که ممکن است قبل از تشنج ظاهر شود شامل سردردهای شدید ، مشکلات بینایی ، سردرگمی ذهنی یا رفتارهای تغییر یافته است. اما ، اغلب هیچ علائمی و علائم هشدار دهنده وجود ندارد. اکلامپسی ممکن است قبل ، حین یا بعد از زایمان رخ دهد.

آسیب ارگان دیگر. پره اکلامپسی ممکن است منجر به آسیب به کلیه ها ، کبد ، ریه ، قلب یا چشم شود و ممکن است باعث سکته مغزی یا آسیب دیگر مغزی شود. میزان آسیب به اندامهای دیگر

بستگی به این دارد که پره اکلامپسی شدید است.

بیماری قلب و عروقی. داشتن پره اکلامپسی ممکن است خطر ابتلا به بیماری آینده قلب و رگ خونی (قلبی عروقی) را افزایش دهد. اگر بیش از یک بار پره اکلامپسی داشته باشید یا زایمان زودرس داشته باشید ، خطر حتی بیشتر است.

یکی از نشانه‌های اصلی پره اکلامپسی ورم و درد در دستها و پاها است که در طول نیمه دوم بارداری معمولا در اواخر سه‌ماهه دوم یا سوم ایجاد می‌شود.​

هم چنین زنان مبتلا به پره اکلامپسی سطوح بالاتری از پروتئین را در ادرار خود تجربه می‌کنند که می‌تواند در تست انجام‌شده توسط پزشکان آن‌ها ظاهر شود. داشتن برخی ناراحتی‌ها در دوران بارداری طبیعی است، اما مراقب تغییرات سریع، سردردهای شدید، تاری دید و یا درد شدید قسمت فوقانی شکم باشید.جلوگیری تاثیر مسمومیت بارداری بر جنین

این می‌تواند نشانه آسیب به اعضای بدن و تغییرات فشار خون باشد که به این معنی است که شما باید سریعا به ارائه دهنده خدمات درمانی زنگ بزنید.​

در حالی که بیشتر زنان باردار مبتلا به PE متوجه نشانه‌های متعددی می‌شوند که پرچم قرمز را بالا می‌برند، برخی از زنان می‌توانند بدون هیچ گونه علایم ظاهری دچار پره اکلامپسی شوند، به همین دلیل پزشکان بر نظارت و جلوگیری از سطح بالای فشار خون همراه با چک کردن محتوای پروتئین ادرار در طول بارداری اصرار دارند.

این امر به ویژه برای زنانی که بیشتر مستعد PE هستند، درست است.​

پره اکلامپسی به صورت مرحله­ای پیشرفت می­کند، از پره اکلامپسی خفیف تا شدید.

یکی از بزرگ‌ترین خطرات پره اکلامپسی درمان‌نشده این است که ممکن است توسعه یافته و به اکلامپسی تبدیل شود. جلوگیری تاثیر مسمومیت بارداری بر جنین

اکلامپسی یک نوع جدی از پره اکلامپسی است که در آن زن باردار به دنبال پره اکلامپسی دچار تشنج می‌شود.

 Eclampsia علائمی ایجاد می­کند که می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• تشنج
• سردردهای مکرر/ مشکلات انعقاد خون/ خونریزی در کبد/ اسپاسم و دردهای شدید عضلات/ اختلال آسیب بینایی/ تغییر آنزیم‌های کبدی/ آب در ریه‌ها/ نارسایی قلبی
• آسیب به کلیه‌ها، مغز و دیگر اندام‌ها/ کما
• مرگ بالقوه

درمان پره اکلامپسی

 

تشخیص پره اکلامپسی

اگر فشار خون بالا و حداقل یکی از علائم زیر را دارید، به پره اکلامپسی مبتلا هستید:

پروتئین بیش از حد در ادرار شما

پلاکت کافی در خون شما وجود ندارد

سطوح بالای مواد شیمیایی مرتبط با کلیه در خون شما

سطوح بالای مواد شیمیایی مرتبط با کبد در خون شما

مایع در ریه های شما

سردرد جدیدی که با مصرف دارو از بین نمی رود

برای تایید تشخیص، پزشک ممکن است آزمایشاتی از جمله:

آزمایش خون برای بررسی پلاکت ها و بررسی مواد شیمیایی کلیه یا کبد

آزمایش ادرار برای اندازه گیری پروتئین

سونوگرافی، تست های بدون استرس، یا پروفایل های بیوفیزیکی برای مشاهده چگونگی رشد کودک شما

تنها راه درمان پره اکلامپسی و اکلامپسی زایمان است. پزشک شما بر اساس فاصله زمانی جنین، وضعیت خوب جنین در رحم و شدت پره اکلامپسی با شما درباره زمان زایمان صحبت خواهد کرد.

اگر کودک شما معمولاً در هفته 37 یا بعد از آن به خوبی رشد کرده است  ، ممکن است پزشک بخواهد  زایمان را القاء کند  یا  سزارین کند . این از بدتر شدن پره اکلامپسی جلوگیری می کند.

اگر جنین شما به پایان ترم نزدیک نشده باشد،  شما و پزشکتان ممکن است بتوانید پره اکلامپسی خفیف را تا زمانی که کودک شما به اندازه کافی رشد کند تا بتواند ایمن به دنیا بیاید، درمان کنید. هر چه زایمان به  تاریخ زایمان شما نزدیکتر باشد ، برای کودک شما بهتر است.

اگر پره اکلامپسی خفیف دارید که به عنوان پره اکلامپسی بدون علائم شدید نیز شناخته می شود، پزشک ممکن است تجویز کند:

استراحت در بستر ، چه در خانه یا در بیمارستان؛ بیشتر به سمت چپ خود استراحت دهید

نظارت دقیق با  مانیتور ضربان قلب جنین  و سونوگرافی های مکرر

داروهایی برای کاهش فشار خون

آزمایش خون و ادرار

همچنین ممکن است پزشک به شما بگوید که در بیمارستان بمانید تا بتوانند شما را از نزدیک تحت نظر بگیرند. در بیمارستان، ممکن است به موارد زیر مبتلا شوید:

دارویی برای جلوگیری از تشنج، کاهش فشار خون و جلوگیری از سایر مشکلات

تزریق استروئید برای کمک به رشد سریع‌تر ریه‌های کودک شما

درمان های دیگر عبارتند از:

تزریق منیزیم  برای جلوگیری از تشنج های مرتبط با اکلامپسی

درمان پره اکلامپسی بعد از زایمان

درمان پره اکلامپسی

تنها درمان مؤثر برای پره اکلامپسی ، تحویل کودک برای جلوگیری از عوارض بیشتر است. اگر در 37 هفته حاملگی یا بعد از آن هستید ، ممکن است به شما داروهایی برای القاء زایمان یا دریافت بخش C داده شود. بعضی اوقات پره اکلامپسی آنقدر شدید است که کودک باید در اوایل 34 هفته تحویل داده شود.

در بیشتر موارد ، علائم و نشانه های پره اکلامپسی ظرف شش هفته پس از زایمان از بین می رود. بهترین شواهد بالینی برای پیشگیری از پره اکلامپسی استفاده از آسپیرین با دوز کم است.

در صورت داشتن یک عامل پرخطر برای پره اکلامپسی یا بیش از یک عامل در معرض خطر متوسط ، ممکن است ارائه دهنده مراقبت های اولیه شما روزانه بعد از 12 هفته بارداری ، یک قرص آسپیرین 81 میلی گرم مصرف کند.

اگر پره اکلامپسی خفیف دارید یا در کمتر از 37 هفته هستید ، ممکن است به تأخیر انداختن زایمان به همان اندازه که با خیال راحت امکان رشد کودک را فراهم می کند ، مفیدتر باشد. در این حالت ، ممکن است به شما سفارش داده شود یا ممکن است در بیمارستان بستری شوید:

• عملکرد اندام مادر و رشد جنین را از نزدیک کنترل کنید
• فشار خون را کاهش داده و جریان خون به جنین را ترغیب کنید.
• جلوگیری از تشنج با داروها
• تزریق استروئیدی را برای کمک به کودک در توسعه ریه های خود انجام دهید.

پره اکلامپسی به طور منفی بر مادر و نوزاد تاثیر می‌گذارد و ریسک رو به افزایش عوارض زایمان، زایمان زودرس و مشکلات تکاملی نوزاد را افزایش می‌دهد.​

در زنان باردار، علایم معمول پره اکلامپسی شامل فشار خون بالا، احتباس آب با تورم و مقدار بالای پروتئین در ادرار است.

پیش‌گیری مهم‌ترین چیز است چون پره اکلامپسی درمان قطعی ندارد.​

برای کمک به جلوگیری از ابتلا به پره اکلامپسی باید فشار خون بالا را قبل از بارداری کاهش داد. وزن سالم خود را حفظ کنید، رژیم غذایی متعادلی داشته باشید، ورزش کنید و استرس را کاهش دهید.

قبل از اقدام به بارداری با بررسی سطح سرمی ویتامین D، از کفایت آن مطمئن شوید. (در چندین پژوهش کمبود ویتامین D با بروز پره اکلامپسی مرتبط بوده است.)

در مورد میزان نمک مصرفی در پره اکلامپسی، نیاز به قطع مصرف و یا محدودیت های شدید نمی‌باشد؛ اما کنترل میزان دریافتی نمک در محدوده مناسب توصیه می‌شود. (ممنوعیت دریافت نمک خود می‌‌تواند منجر به تشدید ادم و عوارض دیگری گردد.) به منظور بهبود گردش خون به پهلوی چپ بخوابید.

با دریافت مایعات کافی از دهیدراته شدن پیشگیری کنید؛ زیرا در شرایطی که بدن با کمبود آب مواجه می‌‌شود مکانیسم‌های تنظیم فشارخون ممکن است دچار اختلال شوند.

سبزیجات بخاطر اینکه منبع خوبی از املاح معدنی همچون منیزیم و پتاسیم هستند، توصیه به مصرف روزانه به مقدار کافی از این گروه می‌‌شود.

با توجه به میزان پروتئین دفعی، رژیم غذایی مادر باید تامین کننده کالری و پروتئین کافی باشد.

هنگامی که حاملگی به حدود ۳۷ هفتگی می‌رسد، القای زایمان و انجام سزارین برای جلوگیری از بدتر شدن PE رایج تر و ایمن تر است.

اما به طور کلی پزشکان دوست دارند تا جایی که امکان دارد صبر کنند تا زایمان را انجام دهند، زیرا هر چه زایمان به موعد مقرر نزدیک‌تر باشد، شانس بیشتری وجود دارد که نوزاد کاملا رشد کرده باشد.​

قبل از زایمان، به زنان مبتلا به پره اکلامپسی توصیه می‌شود که استراحت زیادی داشته باشند (اصلا کاری که نیاز به ایستادن دارد را انجام ندهند)‏.

 برخی از مادران تا هفته‌ها قبل از زایمان در بیمارستان می‌مانند (یک دوره زمانی معروف به “پیش از زایمان (antepartum) ‏تا اطمینان حاصل کنند که آزمایش‌های خون تحت نظارت بوده و نرمال هستند)، در حالی که دیگران در صورتی که شرایط آن‌ها وخیم نشده باشد، می توانند در خانه بمانند.

در هر صورت، پزشکان باید نظارت بسیار دقیقی بر سطح فشار خون، ضربان قلب مادر و نوزاد، احتباس آب، غلظت ادرار، و علائم دیگری که می‌توانند به خاطر عوارض ایجاد شوند، داشته باشند.​

پزشکان از انواع مختلف داروها و درمان‌های مختلف برای تحت کنترل قرار دادن پره اکلامپسی استفاده می‌کنند، از جمله:

• داروهای کاهنده فشار خون
• آزمایش‌های مکرر خون / مایع / ادرار برای کنترل سطح پروتئین و احتباس آب برای جلوگیری از تشنج.​
• تزریقات استروئیدی برای کمک به رشد شش‌های نوزاد
• سولفات منیزیم برای کمک به جلوگیری از مشکلات جریان خون و تشنج
• داروهای ضد فشار خون برای کنترل سطح فشار خون شدید

در مسمومیت بارداری چه بخوریم؟

برای داشتن یک رژیم غذایی غنی از کلسیم؛ مصرف لبنیات، کلم پیچ پخته، کلم بروکلی، بامیه و بادام پیشنهاد می‌شود. درصورتیکه علاوه بر مکمل کلسیم، مکمل‌های دیگری مثل آهن استفاده می‌کنید، از مصرف همزمان آنها خودداری کنید.

در مورد مواد مغذی دیگری مثل ویتامین‌های D، E و C تنظیم یک رژیم غذایی صحیح توسط مشاوران تغذیه می‌تواند سودمند باشد.

مرکبات، کیوی، فلفل دلمه منابع خوب ویتامین C هستند که در کنار مصرف زرده تخم‌مرغ، شیر، ماهی و مغزها (منابع ویتامین D و E) نقش آنتی اکسیدانی بهتری ایفا می‌کنند.

احتمال پره اکلامپسی در بارداری دوم

اگرچه هیچ راهی برای جلوگیری از پره اکلامپسی وجود ندارد ، اما برخی از شیوه های اجرا شده قبل از تصور نشان داده شده است که احتمال ابتلا به این عارضه جدی را کاهش می دهد:

• مدیریت شرایط مزمن سلامتی خود قبل از بارداری ، به ویژه فشار خون بالا.
• رسیدن به یک وزن سالم و حفظ آن در طول بارداری.
• ورزش به طور منظم برای حفظ فشار خون پایدار و کاهش استرس.
• قبل از تصور ، اعتیاد را ترک کنید ، مانند سیگار کشیدن یا الکل.

رفع هرگونه کمبود تغذیه ای ، به ویژه سلنیوم و پتاسیم و عدم تعادل هورمونی با مکمل های تحریک کننده هورمون ، مانند MacAfem.

نگه داشتن یک رژیم غذایی متعادل و کم سدیم متشکل از اسیدهای چرب امگا 3 ، کلسیم و ویتامین های C ، D و E از منابع مختلف مانند ماهی های کم مصرف ، تخم مرغ ، غلات کامل و سبزیجات برگ سبز.

به همین دلیل مراقبت از دوران بارداری شما بسیار مهم است. در هر ویزیت ، ماما یا پزشک شما برای این علائم و سایر موارد غربالگری می کنند. دو کار که در هر ویزیت قبل از تولد انجام می دهند ، بررسی فشار خون شما و بررسی ادرار برای پروتئین است. این دو علائم علائمی هستند که غربالگری در خانه برای شما آسان نیست. بیشتر زنان در بیشتر دوران بارداری شاهد کاهش جزئی فشار خون خود خواهند بود.

غالباً می توان به بازگشت به پایه در ترم کامل اشاره کرد. یک فشار ویژه برای فشار خون وجود دارد که در نظر گرفته می شود بالا: بزرگتر از 140 فشار خون سیستولیک و / یا بیشتر از 90 فشار خون دیاستولیک ، بدون در نظر گرفتن فشار خون پایه.

درمان پره اکلامپسی خفیف

اگر به پره اکلامپسی مبتلا شده باشید ، شما و نوزادتان با دقت بیشتری مورد بررسی قرار می گیرند. به طور معمول ، کودک خود را زود هنگام از طریق القاء زایمان از نظر پزشکی زایمان خواهید کرد. وقتی این اتفاق بیفتد بستگی به طول حاملگی و علائم شما دارد. هدف این است که شما را تا حد امکان ایمن نگه دارید ، اگرچه ممکن است اگر علائم آن را ضمانت کنید ، قبل از ترم القاء کنید.

پره اکلامپسی می تواند منجر به اکلامپسی ، سکته مغزی ، تشنج و مرگ مادر و / یا کودک شود. این یک بیماری بسیار جدی است. در واقع ، ما اکنون می دانیم که عواقب طولانی مدت سلامتی برای مادر وجود دارد.

این یک عامل خطر طولانی مدت برای سکته مغزی ، بیماری تیروئید ، ایجاد دیابت و بیماری های قلبی است. بنابراین حتماً به همه ارائه دهندگان مراقبتهای بهداشتی خود بگویید كه شما مبتلا به پره اكلامپسی بودید ، حتی اگر خفیف باشد و نتیجه آسیب زای نداشته باشد.

قبل از اینکه باردار شوید ، به خصوص اگر قبلاً پره اکلامپسی داشته باشید ، ایده خوبی است که به همان اندازه که می توانید سالم باشید. در مورد مدیریت هر شرایطی که خطر پره اکلامپسی را افزایش می دهد با ارائه دهنده خود صحبت کنید.درمان پره اکلامپسی بعد از زایمان

روش‌های جلوگیری از پره اکلامپسی

با این که هیچ راهی برای جلوگیری کامل از ایجاد و یا درمان این اختلال پس از تشخیص وجود ندارد، اما چند کار وجود دارد که می‌توانید برای کاهش ریسک آن انجام دهید.

تحقیقات نشان می‌دهند که روش‌های طبیعی و تغییرات سبک زندگی به شما بیش‌ترین شانس را برای داشتن بارداری سالم و زایمان بدون پره اکلامپسی می‌دهند.​

1. حفظ وزن سالم

محققان و پزشکان هر دو بر این مساله تاکید دارند که آماده شدن برای بارداری با رسیدن به وزن سالم، داشتن رژیم غذایی غنی از مواد مغذی و تلاش برای رسیدن به فیزیک بدنی خوب قبل از بارداری، مهم است.

ماندن در محدوده وزن سالم به معنی حفظ شاخص توده بدنی (BMI) ‏است که در محدوده طبیعی ۱۹ تا ۲۵ یا کم‌تر از ۳۰ قرار دارد و می‌تواند شانس شما برای عوارض بارداری را به شدت کاهش دهد.

چاقی روز افزون و کاهش و افزایش سریع وزن می‌تواند برای سطح هورمون ها و متابولیسم شما مضر بوده و التهاب را بدتر کند که همه اینها دلایلی بر این هستند که چرا وزن ناسالم با افزایش ریسک PE ارتباط دارد و همراه است.

2. به طور مداوم ورزش کنید

فواید ورزش در دوران بارداری شامل کاهش التهاب، کمک به رسیدن و حفظ وزن سالم و حتی محافظت در برابر اثرات استرس است.

انجام ورزش به روش مناسب و میانه موجب بارداری سالم، کاهش نرخ ناباروری و کاهش عوارض بارداری می شود.​

3. برای کاهش سطح فشار خون رژیم غذایی التیام دهنده داشته باشید

پزشکان توصیه می‌کنند که روی خوردن مقادیر زیادی ویتامین، مواد معدنی و غذاهای آنتی‌اکسیدان قبل از بارداری تمرکز کنید تا بدن خود را برای حمایت از یک زندگی دیگر آماده کنید.

هم چنین مصرف کم‌تر نمک و خوردن غذاهای غنی از پتاسیم برای مبارزه با فشار خون بالا قبل از بارداری، ایده خوبی است.

داشتن سابقه فشار خون بالا و یا دیگر مشکلات قلبی قبل از بارداری، ریسک PE و سندرم HLP را افزایش می‌دهد.

مقدار فراوانی از میوه‌ها و سبزیجات تازه که سوپرفودهای مهم برای یک بارداری سالم هستند، را در برنامه غذایی خود بگنجانید.

انواعی از غذاهای رنگارنگ و تازه بخورید که مقدار زیادی الکترولیت از جمله پتاسیم را تامین می‌کنند.

سبزیجات برگ دار از همه نوع، آووکادو، سیب‌زمینی شیرین و موز انتخاب های خوبی هستند.​

مصرف کالاهای بسته‌بندی‌شده، میان وعده‌های حاوی مقادیر بالای شکر، افزودنی‌های مصنوعی و غذاهای سرخ‌شده را کاهش داده یا حذف کنید.

از آنجا که PE می‌تواند باعث غلظت بالای پروتیین در ادرار شود، پزشکان توصیه می‌کنند که رژیم غذایی خود را قبل از باردار شدن تنظیم کنید تا مقدار پروتئینی که می‌خورید را کاهش داده و به محدوده سالم حدود ۱۵ تا ۲۵ درصد از کل کالری حاصل از غذاهای پروتئینی بچسبید.​