داروهایی که باعث خشکی واژن می شوند

داروهایی که باعث خشکی واژن می شوند

اگر خشکی واژن را تجربه می کنید ، کابینت دارویی خود را بررسی کنید.

در حالی که خشکی زنان می تواند به دلیل مواردی مانند استروژن پایین ، یائسگی یا درمان های خاص سرطان باشد، چندین دارو باعث خشکی واژن می شوند.

بافت های واژن لایه نازکی از مایع محافظ و روان کننده دارند و به شدت در برابر هورمون هایی مانند استروژن و تستوسترون که مسئول جریان خون به واژن هستند، حساس هستند.

حتی نوسانات جزئی در سطح هورمون (مثلاً در نتیجه مصرف یک داروی جدید) ممکن است بر جریان خون تأثیر بگذارد و در نهایت منجر به خشکی شود.

اگر در حین رابطه جنسی به دلیل خشکی، خارش، سوزش، سوزش و/یا درد واژن را تجربه می کنید، ممکن است یکی از این داروها مقصر باشد.

 

علل خشکی واژن

 

در بیشتر موارد، خشکی واژن ناشی از کاهش سطح استروژن است. با افزایش سن، استروژن کمتر نیز به معنای رطوبت کمتر در دیواره های واژن است.

تغییرات هورمونی در بارداری یا شیردهی نیز می تواند رطوبت واژن شما را تغییر دهد.

خشکی واژن پس از یائسگی شایع است، اما شما می توانید خشکی واژن را در هر سنی تجربه کنید. خشکی می تواند منجر به علائم دیگری مانند خارش

و سوزش شود که همگی می توانند رابطه جنسی را دردناک کنند. این وضعیت همچنین می تواند منجر به این شود که شما مجبور به دفع بیشتر ادرار شوید

خشکی اغلب با آتروفی واژن همراه است که به عنوان آتروفی ولوواژینال (VVA) نیز شناخته می شود. اعداد متفاوت است، اما اگر شما بین 40 تا 45 سال

سن دارید، 20 درصد احتمال دارد که خشکی واژن را تجربه کنید. اگر بعد از یائسگی هستید، تقریباً 66 درصد احتمال ابتلا به این بیماری را دارید که به عنوان

سندرم ادراری تناسلی (GSM) نیز شناخته می شود.

در این مقاله به این علائم و علل و درمان آنها می پردازیم. همچنین شامل برخی از درمان های طبیعی برای خشکی واژن و نکاتی در مورد تغییرات سبک

زندگی است که می توانید برای تسکین علائم خود امتحان کنید.

گاهی اوقات خشکی ربطی به پیری ندارد. سطوح استروژن نیز ممکن است به دلایل زیر کاهش یابد:

• شیمی درمانی یا هورمون درمانی در درمان سرطان
• پرتودرمانی در ناحیه لگن
• اختلالات ایمنی
• برداشتن تخمدان ها با جراحی
• هیسترکتومی یا برداشتن رحم

همچنین می تواند ناشی از داروهایی باشد که رطوبت را در کل بدن کاهش می دهند. داروهای آلرژی و سرماخوردگی دو نمونه هستند.

دوش کردن، مواد شوینده لباسشویی و صابون‌ها می‌توانند واژن را تحریک کنند. کشیدن سیگار، تامپون و کاندوم نیز می‌تواند باعث ایجاد مشکلاتی شود.

کرم یام وحشی

کرم های تهیه شده با سیب زمینی وحشی اغلب به عنوان منبع طبیعی استروژن به بازار عرضه می شوند. استروژن یک هورمون جنسی است که بر

سلامت واژن شما تأثیر می گذارد.

تاکنون هیچ مدرکی مبنی بر اینکه استفاده از کرم یام وحشی روی پوست شما استروژن را افزایش می دهد وجود ندارد. همچنین هیچ مدرکی وجود ندارد که

می تواند خشکی را کاهش دهد

کوهوش سیاه

گیاه کوهوش سیاه اغلب برای علائم یائسگی مانند گرگرفتگی و تعریق شبانه استفاده می شود.

در یک بررسی تحقیقاتی در سال 2016، محققان هیچ مدرکی مبنی بر اینکه کوهوش سیاه علائم یائسگی را کاهش می‌دهد پیدا نکردند.

کودزو

حداقل یک مطالعه قدیمی نشان داد که کودزو ممکن است به خشکی واژن کمک کند، اما تحقیقات اخیر با این نتایج مغایرت دارد.

به عنوان مثال، یک بررسی در سال 2016 از این تحقیق هیچ مدرکی مبنی بر اینکه کودزو خشکی واژن را تسکین می دهد یا به سایر علائم یائسگی کمک

می کند، پیدا نکرد.

 

سویا

سویا حاوی ایزوفلاون است که مانند استروژن ضعیف در بدن عمل می کند. تصور می شود که آنها به بهبود خشکی واژن کمک می کنند.

اگرچه محققان به دنبال مزایای رژیم غذایی غنی از سویا (مانند توفو) برای سلامت واژن هستند، اما هنوز نمی‌دانند که چه مقدار یا چه نوع سویا می‌تواند

کمک کند.

چه چیز دیگری را امتحان کنید

خشکی واژن ممکن است نشانه یک مشکل سلامتی دیگر مانند عفونت باشد. به همین دلیل، اگر علائم دیگری دارید، ایده خوبی است که با ارائه دهنده

مراقبت های بهداشتی خود صحبت کنید.

درمان ها معمولاً شامل کرم های مبتنی بر استروژن، مرطوب کننده ها و روان کننده های مبتنی بر آب است. واژن شما حساس است. قبل از خوددرمانی با

هر داروی جایگزین حتماً با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود صحبت کنید.

خلاصه

خشکی واژن معمولاً به دلیل از دست دادن استروژن، داروها یا سایر شرایط سلامتی ایجاد می شود. برخی از طرفداران می گویند درمان های طبیعی مانند

کرم یام وحشی و کوهوش سیاه می تواند خشکی را تسکین دهد. تا به امروز، هیچ تحقیقی برای حمایت از استفاده از آنها وجود ندارد.

شواهدی وجود دارد مبنی بر اینکه کودزو و سویا ممکن است کمک کنند، اما تحقیقات بیشتری برای دانستن آن لازم است.

خشکی واژن می تواند باعث درد در حین رابطه جنسی و سایر مشکلات شود. در حال حاضر، ممکن است با استفاده از کرم استروژن، روان کننده یا مرطوب

کننده مخصوص واژن، تسکین بیشتری پیدا کنید.

داروهایی که باعث خشکی واژن می شوند

 

1-قرص های ضد بارداری

 

قرص های هورمونی ضد بارداری می توانند باعث نوسانات هورمونی و عدم تعادل نسبت استروژن به پروژسترون شوند که ممکن است در برخی افراد منجر به خشکی واژن شود.

به طور خاص، کنترل بارداری هورمونی می‌تواند باعث افزایش گلوبولین اتصال به هورمون جنسی (SHBG) شود، پروتئینی که در کبد ایجاد می‌شود و مسئول اتصال استروژن و تستوسترون اضافی و خارج کردن آن از جریان خون است.

همانند قرص های ضدبارداری، تغییرات هورمونی ناشی از واکسن های ضدبارداری، مانند دپو پروورا (مدروکسی پروژسترون استات)، می تواند هورمون های زنانه را سرکوب کند تا سطوح یائسگی را تقلید کند و در نتیجه باعث کاهش مایعات واژن و خشکی آن شود.

2-آرام بخش ها

خشکی واژن ممکن است با داروهای آرام‌بخشی که برای بی‌خوابی استفاده می‌شوند، مانند هالسیون (تریازولام)، زاناکس (آلپرازولام)، و سایر داروهای بنزودیازپین که برای درمان اضطراب استفاده می‌شوند، اما باعث اختلال عملکرد جنسی نیز می‌شوند، رخ دهد.

افرادی که واژن دارند همچنین ممکن است در هنگام مصرف داروهایی که برای جلوگیری از تشنج استفاده می شوند، خشکی و مشکلات جنسی را تجربه کنند.

3-داروهای سرماخوردگی و آلرژی

 

مشخص شده است که هم داروهای سرماخوردگی و آلرژی با نسخه و هم داروهای بدون نسخه (OTC) مانند آتاراکس یا ویستاریل (هیدروکسیزین)، باعث خشکی واژن در برخی افراد می شوند.

این به این دلیل است که آنتی هیستامین ها و ضد احتقان ها رگ های خونی را باریک می کنند تا سطح رطوبت را کاهش دهند و مخاط را در سراسر بدن از جمله واژن کاهش دهند.

هنگامی که استفاده از این داروها را متوقف می کنید، سطح طبیعی رطوبت باید بازگردد.

4-آنتی بیوتیک ها

 

آنتی بیوتیک ها می توانند به طور غیر مستقیم باعث خشکی واژن شوند.

مصرف آنتی بیوتیک ها ترشحات واژن را آنطور که داروهای ضد احتقان می توانند خشک نمی کنند.

با این حال، آنتی بیوتیک ها می توانند تعادل ظریف باکتری های موجود در واژن را تغییر دهند. این ممکن است منجر به عفونت قارچی شود که می تواند باعث خشکی واژن شود.

آنتی بیوتیک ها برای مبارزه با عفونت های باکتریایی از جمله گلودرد استرپتوکوکی، عفونت های دستگاه ادراری و E. coli استفاده می شوند.

از آنجایی که اگر ابتلا به گلودرد استرپتوکوکی به اندازه کافی بد نیست، آنتی بیوتیکی که ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما ممکن است برای درمان آن تجویز کند می تواند شما را برای عفونت مخمری واژن تحریک کند. این به این دلیل است که آنتی بیوتیک

ها تعادل باکتری ها را در واژن تغییر می دهند که می تواند منجر به رشد بیش از حد مخمر شود.

با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود در مورد انجام موارد زیر برای کاهش خطر ابتلا به عفونت های قارچی در حین مصرف آنتی بیوتیک ها صحبت کنید:

• مصرف یک پروبیوتیک خوراکی
• استفاده از داروهای ضد مخمر (مانند مونیستات)
• خوردن ماست با فرهنگ های زنده
• مصرف قرص لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس

اگر علائم عفونت قارچی مانند خارش، سوزش و ترشح غلیظ در شما ایجاد شد، با دانستن اینکه این بیماری

5-داروهای فشار خون و قلب

 

هم مسدود کننده های کانال کلسیم و هم مسدود کننده های بتا در برخی افراد با خشکی واژن مرتبط هستند.

مسدود کننده های کانال کلسیم (CCB) که از ورود کلسیم به قلب و سلول های دیواره عروق خونی جلوگیری می کنند، برای کاهش فشار خون استفاده می شوند.

آنها شرایطی مانند فشار خون بالا، میگرن و بیماری رینود را درمان می کنند. تحقیقات بیشتری برای درک اینکه چگونه مسدود کننده های کانال کلسیم مانند Norvasc (آملودیپین) بر خشکی واژن و اختلال عملکرد جنسی تأثیر می گذارد، مورد نیاز است.

بتا بلوکرها ضربان قلب را کاهش می دهند و نیروی انقباضات قلب، فشار بر سیستم عروقی و میزان اکسیژن مورد نیاز قلب برای انجام کار را کاهش می دهند.

آنها معمولاً برای افراد مبتلا به فشار خون بالا، آنژین صدری، نارسایی قلبی، فیبریلاسیون دهلیزی، سابقه حملات قلبی و سردردهای میگرنی تجویز می شوند.

مسدودکننده های بتا ممکن است بر جریان خون به اندام های جنسی تأثیر بگذارند و در نتیجه روانکاری واژن کاهش یابد.

6-تعدیل کننده های استروژن

 

تاموکسیفن و اویستا، هر دو تعدیل کننده استروژن که در درمان سرطان استفاده می شوند، با مسدود کردن گیرنده های استروژن در بافت واژن عمل می کنند و باعث کاهش سطح روانکاری می شوند.

شیمی درمانی (و همچنین پرتودرمانی) ممکن است منجر به خشکی شود زیرا ممکن است مستقیماً تولید استروژن را کاهش دهد.

داروهایی مانند سینارل (نافارلین) یا لوپرون (لوپرولید) که برای درمان آندومتریوز استفاده می‌شوند ، تولید استروژن را مختل می‌کنند و تا زمانی که مصرف آنها را متوقف نکنید، می‌توانند منجر به خشکی واژن شوند.

) 7-آنتی هیستامین ها

آنتی هیستامین ها جزء اصلی داروهای آلرژی هستند و در بسیاری از فرمول های سرد نیز یافت می شوند . آنها غشاهای مخاطی مجاری بینی شما را کم آب می کنند و علائمی مانند آبریزش بینی، آبریزش چشم ها و عطسه را کاهش می دهند.

با این حال، آنها همچنین می توانند غشاهای مخاطی واژن شما را خشک کنند. «آنتی هیستامین‌ها می‌توانند منجر به باریک شدن رگ‌های خونی برای انقباض شوند، بنابراین جریان خون کمتر و در نتیجه ترشحات کمتری در سراسر بدن وجود دارد .

خشکی دائمی نیست، اما می تواند ناراحت کننده باشد. همچنین می تواند باعث ایجاد مشکل در هنگام رابطه جنسی شود. در صورت داشتن رابطه جنسی ممکن است با خراش های جزئی مواجه شوید.

شما گزینه هایی برای جلوگیری از خشکی واژن دارید، مانند موارد زیر:

از روان کننده برای تکمیل رطوبت طبیعی خود استفاده کنید.

با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود در مورد تغییر از آنتی هیستامین خوراکی به اسپری بینی صحبت کنید.

سایر علل خشکی واژن

داروها تنها یکی از دلایلی هستند که ممکن است در مقطعی از زندگی خود خشکی واژن را تجربه کنید.

 

برخی دیگر از علل خشکی واژن عبارتند از:

 

• یائسگی
• هیسترکتومی  (برداشتن رحم)
• اوفورکتومی (برداشتن یک یا هر دو تخمدان)
• شیر دادن

برخی از شرایط پزشکی، مانند اختلال خود ایمنی شوگرنسندرم ممکن است منجر به خشکی واژن شود.

سایر عوامل می تواند شامل کم آبی بدن، انقباض عروق (جریان خون ضعیف به واژن) یا استفاده از محصولات بهداشتی از جمله دوش، اسپری های زنانه و پودرها باشد.

اگر خشکی واژن را تجربه می کنید، با مامایی خود صحبت کنید.

آنها می‌توانند درمان‌هایی را پیشنهاد کنند که می‌توانند با علت اصلی خشکی شما کار کنند و زندگی (و رابطه جنسی) را دوباره لذت‌بخش‌تر کنند.

مدیریت خشکی واژن

داروهایی که باعث خشکی واژن می شوند منجر به علائمی می شوند که قابل درمان هستند. مرطوب کننده های واژن می توانند کمک کنند.

بنابراین درمان های هورمونی را به شکل کرم یا قرص انجام دهید. یک حلقه واژینال می تواند دوز کم استروژن را تا 90 روز تحویل دهد.

محصولات غیر استروژن نیز در دسترس هستند.

درمان های خانگی می تواند شامل روغن نارگیل یا روغن زیتون باشد که به عنوان روان کننده استفاده می شود.

استفاده از روان کننده در حین رابطه جنسی و اجتناب از محصولاتی که می توانند واژن را تحریک کنند (مثلاً پدهای معطر) می تواند به کاهش یا پیشگیری از علائم کمک کند.

مقدار زیادی آب بنوشید تا بافت های بدن به طور کلی هیدراته شوند و انتخاب های غذایی را در نظر بگیرید که ممکن است به خشکی واژن کمک کند.

برای مثال، ایزوفلاون‌های موجود در  سویا می‌توانند اثری مشابه استروژن تولید شده طبیعی داشته باشند و ممکن است علائم خشکی را بهبود بخشند.

در نهایت، اگر داروها باعث خشکی واژن شما می شوند، این عامل زمینه ای باید مورد توجه قرار گیرد. گزینه‌هایی مانند جراحی جوانسازی واژن وجود دارد، و برخی مطالعات نشان می‌دهند که پس از درمان بافت‌های واژن با تکنیک‌های لیزر، روان‌کاری بهبود یافته است.

ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما احتمالاً می خواهد گزینه های دارویی شما را قبل از انجام اقدامات دیگر بررسی کند.

خلاصه

خشکی واژن می تواند به دلایل مختلفی در طول زندگی رخ دهد، از جمله در دوران شیردهی و یائسگی.

با این حال، تعداد شگفت انگیزی از داروها ممکن است مسئول علائم خشکی واژن، سوزش و خارش باشند. برخی از داروها، از جمله آنتی بیوتیک ها، ممکن است این کار را غیر مستقیم انجام دهند.

اگر فکر می کنید علائم شما مربوط به داروها است، با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود صحبت کنید.

ممکن است بتوانید دوز یا دارویی را که مصرف می کنید تغییر دهید. اگر این امکان پذیر نیست، ارائه دهنده شما می تواند به درمان علائم خشکی واژن کمک کند.