پرولاپس یا افتادگی رحم چیست؟علائم و درمان آن

پرولاپس یا افتادگی رحم  وضعیتی است که زمانی رخ می‌دهد که عضلات و رباط‌های حمایت‌کننده رحم کشیده و ضعیف شده و منجر به حمایت ناکافی رحم می‌شود. این می تواند باعث لغزش رحم به پایین یا بیرون زدگی از واژن شود. اگرچه افتادگی رحم می تواند زنان را در هر سنی تحت تاثیر قرار دهد، اما بیشتر در زنان یائسه ای که تحت یک یا چند زایمان طبیعی طبیعی قرار گرفته اند دیده می شود.

در حالی که موارد خفیف افتادگی رحم ممکن است نیازی به درمان نداشته باشند، کسانی که ناراحتی یا اختلال در زندگی روزمره خود را تجربه می کنند ممکن است از جستجوی درمان سود ببرند. توجه به این نکته مهم است که افتادگی رحم یک بیماری قابل درمان است و مراجعه به پزشک می تواند کیفیت زندگی را بهبود بخشد و از عوارض بعدی جلوگیری کند.

علائم افتادگی رحم یا پرولاپس

افتادگی رحم را می توان با طیف وسیعی از علائم مشخص کرد که می تواند از نظر شدت متفاوت باشد. موارد خفیف ممکن است بدون علامت یا نشانه ظاهر شوند، در حالی که موارد متوسط تا شدید ممکن است باعث ایجاد موارد زیر شود:

– احساس سنگینی یا کشیدگی در ناحیه لگن
– بیرون زدگی بافت از واژن
– مشکلات ادراری، مانند بی اختیاری یا مشکل در تخلیه مثانه
– مشکل در حرکات روده
– احساس فشار یا اینکه انگار چیزی از واژن خارج می شود
– نگرانی های جنسی، مانند شل شدن بافت واژن

این علائم ممکن است در صبح کمتر قابل توجه باشند و به تدریج در طول روز بدتر شوند. توجه به این نکته مهم است که در حالی که افتادگی رحم ممکن است همیشه با علائم ظاهر نشود، مراجعه به پزشک می تواند به تشخیص و درمان این بیماری، بهبود کیفیت زندگی و جلوگیری از عوارض بیشتر کمک کند.

اگر علائم و نشانه های افتادگی رحم شروع به تداخل در زندگی روزمره شما کرد، مهم است که به دنبال مراقبت های پزشکی از یک اورولوژیست باشید تا در مورد گزینه های درمانی موجود صحبت کنید.

علت پرولاپس یا افتادگی رحم

افتادگی رحم معمولاً به دلیل ضعیف شدن عضلات لگن و بافت های حمایتی ایجاد می شود. عوامل موثر در این ضعف می تواند شامل موارد زیر باشد:
– بارداری
– زایمان سخت یا آسیب زا
– به دنیا آوردن نوزاد بزرگ
– اضافه وزن یا چاقی
– کاهش سطح استروژن پس از یائسگی
– یبوست مزمن یا زور زدن در حین اجابت مزاج
– سرفه مزمن یا برونشیت
– بلند کردن مکرر اجسام سنگین

با درک علل بالقوه افتادگی رحم، افراد ممکن است بتوانند اقداماتی را برای کاهش خطر ابتلا به این بیماری انجام دهند. جستجوی مشاوره پزشکی همچنین می تواند به رفع مشکلات اساسی که در ایجاد افتادگی رحم کمک می کند کمک کند.

عوامل تشدید پرولاپس رحم یا افتادگی 

عوامل متعددی وجود دارد که می تواند خطر ابتلا به افتادگی رحم را در افراد افزایش دهد. این شامل:

– یک یا چند بارداری و زایمان طبیعی
– به دنیا آوردن نوزاد بزرگ
– افزایش سن
– چاقی
– قبل از جراحی لگن
– یبوست مزمن یا زور زدن مکرر در حین اجابت مزاج
– سابقه خانوادگی ضعف بافت همبند

با درک این عوامل خطر، افراد ممکن است بتوانند اقداماتی را برای کاهش خطر ابتلا به افتادگی رحم انجام دهند. این می تواند شامل حفظ وزن سالم، انجام عادات خوب روده، و جستجوی مراقبت های پزشکی برای هر گونه بیماری زمینه ای باشد که ممکن است در ایجاد افتادگی رحم نقش داشته باشد.

عوارض افتادگی رحم یا پرولاپس 

افتادگی رحم اغلب می تواند با افتادگی سایر اندام های لگنی همراه باشد که منجر به طیف وسیعی از عوارض بالقوه از جمله:

– افتادگی قدامی (سیستوسل): ضعف در بافت همبند جداکننده مثانه و واژن می تواند باعث بیرون زدگی مثانه به داخل واژن شود و در نتیجه وضعیتی به نام افتادگی مثانه نیز ایجاد شود.
– افتادگی واژن خلفی (رکتوسل): ضعف در بافت همبند جداکننده راست روده و واژن می تواند باعث بیرون زدگی رکتوم به داخل واژن شود و منجر به مشکلات احتمالی در اجابت مزاج شود.
– افتادگی شدید رحم می تواند باعث بیرون زدگی قسمتی از پوشش واژن به خارج از بدن شود و به طور بالقوه منجر به ساییدگی و زخم در اثر تماس با لباس شود. در موارد نادر، این زخم ها ممکن است عفونی شوند.

اگر مشکوک هستید که ممکن است هر گونه عارضه مرتبط با افتادگی رحم را تجربه کنید، مهم است که به دنبال مراقبت های پزشکی باشید. تشخیص و درمان به موقع می تواند به جلوگیری از عوارض بیشتر و بهبود کیفیت زندگی کمک کند.

پیشگیری از افتادگی یا پرولاپس رحم

• انجام منظم تمرینات کگل به خصوص بعد از زایمان برای تقویت عضلات کف لگن.
• درمان و پیشگیری از یبوست با هیدراته ماندن و خوردن یک رژیم غذایی پر فیبر متشکل از میوه ها، سبزیجات، لوبیاها و غلات کامل.
• پرهیز از بلند کردن اجسام سنگین، یا بلند کردن صحیح آنها با استفاده از پاها به جای پشت.
• مدیریت سرفه مزمن یا برونشیت و اجتناب از سیگار برای جلوگیری از سرفه.
• اجتناب از افزایش وزن و همکاری با پزشک برای رسیدن به وزن سالم.

با انجام این اقدامات پیشگیرانه، افراد ممکن است بتوانند خطر ابتلا به افتادگی رحم و سایر عوارض مرتبط را کاهش دهند. مشاوره با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی همچنین می تواند راهنمایی های بیشتری در مورد چگونگی جلوگیری از ایجاد یا بدتر شدن افتادگی رحم ارائه دهد.

تشخیص افتادگی یا پرولاپس رحم

افتادگی رحم معمولاً از طریق معاینه لگنی تشخیص داده می شود که در طی آن پزشک ممکن است از فرد بخواهد:

– بدن آنها را مانند زمان اجابت مزاج پایین بیاورید تا میزان نزول رحم به داخل واژن را ارزیابی کنید.
– ماهیچه های لگن آنها را سفت کنید، گویی می خواهید جریان ادرار را متوقف کنید تا قدرت عضلات لگن را آزمایش کنید.
– پرسشنامه ای را پر کنید تا به پزشک کمک کنید تا بفهمد افتادگی رحم چگونه بر کیفیت زندگی آنها تأثیر می گذارد.

اگر فردی بی اختیاری شدید را تجربه می‌کند، پزشک ممکن است آزمایش‌های اضافی را برای اندازه‌گیری عملکرد مثانه (تست یورودینامیک) نیز توصیه کند.

درمان افتادگی رحم یا پرولاپس

درمان افتادگی رحم بستگی به شدت افتادگی دارد. گزینه های درمانی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
– اقدامات خودمراقبتی مانند تمرینات کگل برای تقویت عضلات لگن، کاهش وزن و درمان یبوست ممکن است برای موارد خفیف توصیه شود.
– پساری واژن که یک حلقه پلاستیکی یا لاستیکی است که برای حمایت از بافت های بیرون زده در واژن قرار می گیرد، ممکن است برای موارد متوسط توصیه شود. پساری باید به طور مرتب برای تمیز کردن برداشته شود.

مهم است که برای افتادگی رحم به دنبال مشاوره پزشکی باشید، زیرا این وضعیت می تواند به مرور زمان بدتر شود و منجر به عوارض اضافی شود. کار با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی می تواند به افراد کمک کند تا مناسب ترین گزینه های درمانی را برای وضعیت خاص خود تعیین کنند.

»» کرایو زگیل تناسلی در تهران

 جراحی برای ترمیم افتادگی رحم 

• ترمیم بافت های ضعیف شده کف لگن:

این جراحی به طور معمول از طریق واژن یا در برخی موارد از طریق شکم انجام می شود. در طول جراحی، جراح ممکن است از پیوند بافت خود فرد، بافت اهدایی یا یک ماده مصنوعی برای تقویت ساختارهای ضعیف کف لگن و حمایت از اندام‌های لگن استفاده کند.

• هیسترکتومی:

در برخی موارد، هیسترکتومی (برداشتن رحم) ممکن است به عنوان درمانی برای افتادگی رحم توصیه شود. این جراحی به طور کلی بی خطر است، اما مانند هر جراحی دیگری، خطرات و عوارض احتمالی وجود دارد.

افراد باید تمام گزینه‌های درمانی موجود را با ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی خود در میان بگذارند تا بهترین اقدام را بر اساس وضعیت خاص خود تعیین کنند. مهم است که قبل از تصمیم گیری، خطرات و مزایای هر گزینه درمانی را درک کنید.

»» بیشتر بخوانید : ترمیم پرده بکارت

درمان خانگی  افتادگی رحم

برای موارد خفیف افتادگی رحم، اقدامات خودمراقبتی می تواند در تسکین علائم و جلوگیری از بدتر شدن وضعیت مفید باشد. برخی از شیوه های زندگی و درمان های خانگی که ممکن است توصیه شوند عبارتند از:

– انجام تمرینات کگل برای تقویت عضلات لگن و حمایت از رباط های ضعیف.
– برای جلوگیری از یبوست و زور زدن در حین اجابت مزاج، رژیم غذایی پر فیبر و نوشیدن مایعات فراوان داشته باشید.
– پرهیز از بلند کردن اجسام سنگین که می توانند فشار اضافی بر عضلات لگن و بافت های حمایت کننده وارد کنند.
– مدیریت سرفه مزمن برای جلوگیری از فشار و فشار بر ناحیه لگن.
– در صورت اضافه وزن یا چاق، کاهش وزن برای کاهش فشار بر عضلات لگن و ساختارهای حمایت کننده.

این اقدامات خودمراقبتی ممکن است به کند کردن یا جلوگیری از پیشرفت پرولاپس رحم و کاهش علائم کمک کند. با این حال، مهم است که این اقدامات را با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی در میان بگذارید تا مطمئن شوید که آنها برای وضعیت خاص فرد مناسب و ایمن هستند. در برخی موارد، درمان ها یا مداخلات اضافی ممکن است برای مدیریت این بیماری لازم باشد.

تمرینات کگل برای درمان

تمرینات کگل می تواند روشی موثر برای تقویت عضلات کف لگن و حمایت از اندام های لگن باشد که می تواند به پیشگیری یا مدیریت افتادگی رحم کمک کند. در اینجا نحوه انجام تمرینات کگل آورده شده است:

1. عضلات کف لگن را شناسایی کنید: برای این کار سعی کنید هنگام استفاده از سرویس بهداشتی، جریان ادرار را متوقف کنید. ماهیچه هایی که برای انجام این کار استفاده می شوند همان عضلاتی هستند که در تمرینات کگل مورد هدف قرار می گیرند.

2. تمرین انقباض عضلات کف لگن: ماهیچه ها را سفت کنید انگار می خواهید جریان ادرار یا گاز را متوقف کنید. انقباض را به مدت 5 ثانیه نگه دارید، سپس 5 ثانیه استراحت کنید. با نگه داشتن 2 ثانیه شروع کنید و اگر 5 ثانیه خیلی سخت است، 3 ثانیه استراحت کنید.

3. مدت و دفعات تمرینات را افزایش دهید: تا 10 ثانیه نگه داشتن انقباض و 10 ثانیه استراحت کنید. تمرین را حداقل 10 بار پشت سر هم و حداقل سه بار در روز تکرار کنید.

4. کار با یک فیزیوتراپ را در نظر بگیرید: یک فیزیوتراپ می تواند به آموزش تکنیک مناسب برای تمرینات کگل کمک کند و آنها را با بیوفیدبک تقویت کند، که از دستگاه های نظارتی استفاده می کند تا اطمینان حاصل شود که عضلات به درستی و برای مدت زمان مناسب منقبض می شوند.

هنگامی که فردی تکنیک مناسب را یاد می گیرد، تمرینات کگل را می توان تقریباً در هر زمان و هر مکان انجام داد، چه نشستن پشت میز یا استراحت روی مبل. ثبات کلید دستیابی به بهترین نتایج است.

ملاقات با پزشک متخصص

آماده شدن برای قرار ملاقات با پزشک گام مهمی در تشخیص دقیق و درمان موثر افتادگی رحم است. در اینجا چند نکته برای کمک به آماده شدن برای قرار ملاقات وجود دارد:

1. علائم خود را یادداشت کنید: علائمی را که تجربه کرده اید یادداشت کنید، از جمله اینکه چقدر طول کشیده اند، چقدر شدید هستند و هر چیزی که به نظر می رسد آنها را کاهش یا تشدید می کند.

2. داروها و مکمل های خود را فهرست کنید: تمام داروها، ویتامین ها و مکمل هایی که مصرف می کنید و همچنین دوز آنها را درج کنید.

3. اطلاعات شخصی و پزشکی را به اشتراک بگذارید: به پزشک خود در مورد سایر شرایط پزشکی، تغییرات اخیر زندگی، یا عوامل استرس زا که ممکن است به وضعیت شما مربوط باشد اطلاع دهید.

4. سؤالاتی را برای پرسیدن آماده کنید: هر سؤالی را که در مورد وضعیت خود برای پزشک دارید، از جمله گزینه های درمانی و خطرات احتمالی، یادداشت کنید.

در طول قرار ملاقات خود، از پرسیدن سؤالات اضافی یا شفاف سازی اطلاعات نترسید. هرچه در مورد وضعیت و گزینه های درمانی خود اطلاعات بیشتری داشته باشید، برای تصمیم گیری های مهم در مورد سلامت خود مجهزتر خواهید بود.

مشاور پزشکی زنان در تهران اماده خدمت رسانی به شما عزیزان در جهت سلامت و زیبایی و درمان است.

سوالات رایج بیمار از پزشک در مورد افتادگی رحم

در طول قرار ملاقات با پزشک برای بحث در مورد افتادگی رحم، پزشک ممکن است سوالات مختلفی را برای درک بهتر علائم و سابقه پزشکی فرد بپرسد. برخی از سوالاتی که ممکن است پرسیده شود عبارتند از:

1. چه علائمی را تجربه می کنید؟ پزشک ممکن است در مورد علائم خاصی مانند احساس فشار یا سنگینی در ناحیه لگن یا احساس برآمدگی در واژن سؤال کند.

2. اولین بار چه زمانی متوجه علائم خود شدید؟ پزشک ممکن است در مورد مدت زمانی که فرد علائم را تجربه کرده است و اینکه آیا آنها در طول زمان بدتر شده اند یا خیر بپرسد.

3. آیا درد لگن را تجربه کرده اید؟ پزشک ممکن است در مورد هر گونه درد یا ناراحتی در لگن سوال کند که می تواند نشانه ای از افتادگی رحم باشد.

4. آیا تا به حال نشت ادرار داشته اید؟ پزشک ممکن است در مورد هر مشکلی در مورد بی اختیاری یا نشت ادرار سؤال کند.

5. آیا سرفه شدید یا مداوم داشته اید؟ سرفه مزمن می تواند فشار بیشتری را بر ناحیه لگن وارد کند و به افتادگی رحم کمک کند.

6. آیا در کار یا فعالیت های روزانه خود باید اجسام سنگین را جابه جا کنید؟ پزشک ممکن است در مورد هر گونه فعالیتی که شامل بلند کردن اجسام سنگین است، سوال کند که می تواند به افتادگی رحم نیز کمک کند.

7. آیا در هنگام اجابت مزاج فشار می آورید؟ زور زدن در حین حرکات روده می تواند به ناحیه لگن فشار وارد کند و به افتادگی رحم کمک کند.

8. آیا کسی در خانواده شما تا به حال دچار افتادگی رحم یا سایر مشکلات لگنی شده است؟ پزشک ممکن است در مورد هر گونه سابقه خانوادگی بیماری های لگنی سوال کند.

9. چند بار زایمان کرده اید؟ زایمانت واژینال بود؟ پزشک ممکن است در مورد سابقه مامایی فرد، از جمله تعداد زایمان و اینکه زایمان واژینال بوده یا از طریق سزارین سوال کند.

10. آیا قصد دارید در آینده دوباره بچه دار شوید؟ پزشک ممکن است در مورد برنامه های آینده بارداری سوال کند، زیرا این می تواند گزینه های درمانی برای افتادگی رحم را تحت تاثیر قرار دهد.