علائم بیماری سفلیس در زنان

علائم بیماری سفلیس در زنان

سیفلیس یک عفونت باکتریایی است که معمولاً از طریق تماس جنسی منتقل می شود.

علائم بیماری سفلیس در زنان

 

اولین علامت سیفلیس معمولا یک زخم بدون درد به نام شانکر است که در جایی ایجاد می شود که باکتری وارد بدن شده است. شانکر معمولاً در عرض سه

هفته از زمان قرار گرفتن در معرض ظاهر می شود. معمولاً در ناحیه تناسلی، راست روده یا دهان است و اگر در داخل بدن پنهان شود، ممکن است مورد

توجه قرار نگیرد.

زمانی که فرد این زخم ها را با پوست یا غشاهای مخاطی خود لمس می کند، عفونت از فردی به فرد دیگر سرایت می کند.

تشخیص سیفلیس ممکن است دشوار باشد زیرا پس از عفونت اولیه، باکتری می‌تواند سال‌ها قبل از فعال شدن دوباره در بدن خفته بماند. بدون هیچ علامت

قابل مشاهده ای، تنها راه برای اطلاع از ابتلا به سیفلیس، انجام آزمایش برای آن است که معمولاً شامل گرفتن نمونه خون است.

سیفلیس در صورت عدم درمان می تواند یک بیماری جدی و حتی تهدید کننده زندگی باشد. به خصوص زمانی که از مادر آلوده به نوزادش در دوران بارداری یا

زایمان منتقل شود خطرناک است.

با توجه به افزایش تعداد موارد سیفلیس، از جمله سیفلیس مادرزادی، در ایالات متحده و سایر نقاط جهان، مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) غربالگری

سالانه یا حتی مکرر را برای افراد در معرض خطر توصیه می کند. و بسیاری از ادارات بهداشت ایالتی و محلی در حال راه اندازی کمپین های آگاهی رسانی

هستند.

خوشبختانه، چندین درمان بسیار مؤثر برای از بین بردن باکتری‌هایی که باعث سیفلیس می‌شوند، وجود دارد، و عفونت در بزرگسالان با درمان زودهنگام به

راحتی قابل درمان است. این بیماری در مراحل بعدی نیز قابل درمان است، اما درمان نمی‌تواند آسیب‌های عضوی را که بیماری قبلاً ایجاد کرده است،

معکوس کند.علائم بیماری سفلیس در زنان

علائم و نشانه های سیفلیس

 

یک فرد ممکن است سیفلیس داشته باشد و هیچ علامتی را ببیند یا احساس نکند، که یکی از دلایلی است که این یک عفونت شایع است. همچنین اشتباه

گرفتن سیفلیس با چیزهای دیگر، مانند جوش یا بثورات، آسان است.

علائم سیفلیس بسته به مرحله بیماری متفاوت است.

مرحله اولیه

ممکن است زخم های منفرد یا متعددی وجود داشته باشد که معمولاً سفت، گرد و بدون درد هستند و اغلب می توانند مورد توجه قرار نگیرند. زخم (ها) معمولاً سه تا شش هفته با یا بدون درمان طول می کشد. حتی پس از از بین رفتن زخم، درمان برای جلوگیری از پیشرفت عفونت به مرحله ثانویه ضروری است.

مرحله ثانویه

این مرحله معمولاً با بثورات در یک یا چند ناحیه از بدن شروع می شود. بثورات می تواند به صورت لکه های خشن، قرمز یا قهوه ای مایل به قرمز ظاهر شود، اما گاهی اوقات بسیار ضعیف است و قابل توجه نیست. سایر علائم سیفلیس که می تواند در مرحله ثانویه ظاهر شود عبارتند از:

 

زخم در دهان، واژن یا مقعد

تب

غدد لنفاوی متورم

گلو درد

ریزش مو تکه تکه

سردرد

کاهش وزن

دردهای عضلانی

خستگی

بدون درمان مناسب، عفونت به مراحل نهفته و احتمالاً سوم پیشرفت می کند.

 

سیفلیس نهفته

اگر سیفلیس درمان نشود، از مرحله ثانویه به مرحله نهفته یا پنهان منتقل می شود، جایی که هیچ علامتی وجود ندارد. این مرحله می تواند سال ها طول بکشد و علائم و نشانه ها ممکن است هرگز عود نکنند یا بیماری به مرحله سوم یا سوم پیشرفت کند.

 

سیفلیس سوم

تقریباً 15 تا 30 درصد از افراد مبتلا به سیفلیس که تحت درمان قرار نمی گیرند، به سیفلیس دیررس یا سوم مبتلا می شوند. علائم می تواند به عوارضی که رخ می دهد بستگی داشته باشد، اما می تواند شامل موارد زیر باشد:

 

لثه ها (یا گوماتا)، که زخم های بزرگ روی پوست یا داخل بدن هستند .

سیفلیس قلبی عروقی، که می تواند قلب و عروق خونی را تحت تاثیر قرار دهد و منجر به آنوریسم آئورت (اتساع بزرگترین شریان بدن به دلیل ضعیف شدن دیواره شریان) و نارسایی دریچه آئورت شود.

نوروسیفلیس که می تواند باعث سردردهای شدید، حرکات سخت ماهیچه ای، فلج، بی حسی و زوال عقل شود .

 

علل و عوامل خطر سیفلیس

سیفلیس توسط نوعی باکتری به نام  ترپونما پالیدوم ایجاد  می شود که از طریق بریدگی های جزئی یا خراشیدگی در پوست یا غشاهای مخاطی، معمولاً در حین فعالیت جنسی، وارد بدن می شود.

عفونت هم در مرحله اولیه خود – زمانی که زخم برای اولین بار ظاهر می شود – و هم در مرحله ثانویه که ممکن است بثورات روی تنه، کف دست ها، کف پاها یا سایر نقاط بدن ایجاد شود، مسری است.

زخم های سیفلیس همچنین انتقال  ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV) را تسهیل می کند ، ویروسی که باعث ایدز می شود. این احتمالاً به دلیل این واقعیت است که زخم سیفلیس می تواند خونریزی کند و راه آسانی برای ورود HIV به جریان خون فراهم می کند.

سیفلیس ممکن است در مراحل نهفته اولیه، زمانی که هیچ علامتی وجود ندارد، مسری باشد.

شما نمی توانید با استفاده از همان لباس، توالت، صندلی توالت یا ظروف یک فرد آلوده به سیفلیس مبتلا شوید. همچنین نمی توانید آن را از دستگیره در، وان حمام، استخر یا سایر امکانات مشابه تهیه کنید.

در موارد نادر، می تواند از طریق تماس مستقیم و نزدیک با یک ضایعه فعال گسترش یابد – به عنوان مثال، در طول بوسیدن.علائم بیماری سفلیس در زنان

سیفلیس چگونه تشخیص داده می شود؟

اگرچه علائم و نشانه هایی وجود دارد که اغلب با سیفلیس همراه است، اما ممکن است این بیماری را داشته باشید و آن را ندانید. این آزمایش برای افرادی که رابطه جنسی محافظت نشده یا رابطه جنسی با فردی که سیفلیس دارد، توصیه می شود. همچنین توصیه می‌شود افرادی که از نظر جنسی فعال هستند ، سالی یک‌بار آزمایش عفونت‌های مقاربتی (STIs) انجام دهند.

تشخیص و آزمایشات سیفلیس

پزشک شما باید معاینه فیزیکی انجام دهد. آنها ممکن است به شما آزمایشاتی بدهند از جمله:

آزمایشات خون یک آزمایش سریع در مطب پزشک یا یک کلینیک بهداشت عمومی می تواند سیفلیس را تشخیص دهد.

آزمایش مایع مغزی نخاعی اگر پزشک فکر می‌کند که شما ممکن است به نوروسیفلیس مبتلا باشید، مایع گرفته شده از اطراف نخاع شما را آزمایش می‌کند.

میکروسکوپ دارکفیلد باکتری سیفلیس از طریق میکروسکوپ در مایع گرفته شده از زخم پوستی یا غدد لنفاوی قابل مشاهده است.

درمان سیفلی

آزمایش سیفلیس معمولا با یک خون گیری ساده انجام می شود. در صورت وجود زخم‌های باز، نمونه‌ای از مایع از زخم ممکن است سواب گرفته و آزمایش شود.

پیش آگهی سیفلیس

اگر سیفلیس به درستی با آنتی بیوتیک ها درمان شود، سیفلیس اولیه را می توان بدون ایجاد آسیب دائمی درمان کرد. آنتی بیوتیک ها نیز در درمان مراحل بعدی بیماری موثر هستند، اما هرگونه آسیبی که قبلاً به اندام ها وارد شده باشد، بهبود نمی یابد. بدون درمان، اگر فردی به سیفلیس سوم مبتلا شود، خطر آسیب شدید اندام یا حتی مرگ وجود دارد.

آنتی بیوتیک برای سیفلیس

سیفلیس با درمان قابل درمان است و از بین می رود. اگر درمان نشود، سیفلیس یک بیماری مادام العمر است.علائم بیماری سفلیس در زنان

درمان و گزینه های دارویی برای سیفلیس

اگر سیفلیس در مراحل اولیه تشخیص داده شود، می توان به راحتی با آنتی بیوتیک ها را درمان کرد.

گزینه های دارویی

داروی انتخابی نوعی پنی سیلین است که به  پنی سیلین G بنزاتین (Bicillin LA) معروف است .

برای افرادی که به پنی سیلین حساسیت دارند، می توان از برخی آنتی بیوتیک های دیگر مانند داکسی سایکلین (ویبرامایسین) یا سفتریاکسون (روسفین) استفاده کرد. اما پنی سیلین تنها درمان توصیه شده برای زنان باردار مبتلا به سیفلیس است.

پس از درمان، سیفلیس خود به خود عود نمی کند، اما در صورت تماس با فردی که عفونت فعال سیفلیس دارد، همچنان می توانید دوباره به آن مبتلا شوید.

درمان های جایگزین و مکمل

هیچ درمان خانگی یا درمان جایگزینی برای درمان سیفلیس وجود ندارد. خبر خوب این است که درمان آن در مراحل اولیه آسان است و اغلب تنها با یک تزریق آنتی بیوتیک قابل درمان است.

درمان سفلیس چقدر طول میکشد

هیچ واکسنی برای سیفلیس وجود ندارد.

تنها راه برای جلوگیری کامل از ابتلا به سیفلیس، عدم داشتن رابطه جنسی یا تماس فیزیکی صمیمی است. اگر این عملی یا مطلوب نیست، موارد زیر می تواند به کاهش خطر کمک کند:

داشتن تنها یک شریک جنسی (و اطمینان از اینکه آن شخص نیز تک همسر است)

استفاده از کاندوم در طول فعالیت جنسی

اجتناب از الکل و مواد مخدر تفریحی (که می تواند قضاوت شما را به خطر بیندازد و منجر به اعمال جنسی ناایمن شود)علائم بیماری سفلیس در زنان

علاوه بر این، توصیه می شود همه زنان باردار از نظر سیفلیس غربالگری شوند و در صورت ابتلا به آن با پنی سیلین درمان شوند تا از سیفلیس مادرزادی در فرزندانشان جلوگیری شود.

عوارض سیفلیس

اگر سیفلیس درمان نشود، می تواند قلب، مغز و چشم شما را تحت تاثیر قرار دهد و ممکن است تهدید کننده زندگی باشد.

تحقیقات این عفونت را با آنوریسم و ​​التهاب آئورت، شریان اصلی بدن شما مرتبط دانسته است.عفونت همچنین می تواند به دریچه های قلب آسیب برساند.

عوارض سیفلیس همچنین ممکن است شامل مشکلات قلبی عروقی و عصبی مانند:

• سکته
• مننژیت
• اختلال شنوایی
• زوال عقل یا از دست دادن حافظه

سیفلیس چشمی زمانی است که عفونت به چشم سرایت می کند. این می تواند باعث تغییرات بینایی یا حتی نابینایی شود.

درباره عوارض سیفلیس بیشتر بدانید: چگونه در کوتاه مدت و بلند مدت بر بدن شما تأثیر می گذارد

انتقال سیفلیس از مادر به کودک (سیفلیس مادرزادی)

هنگامی که سیفلیس از یک مادر آلوده به جنین در دوران بارداری یا زایمان منتقل می شود، سیفلیس مادرزادی نامیده می شود و یک وضعیت شدید و بالقوه تهدید کننده زندگی برای نوزاد است.

تقریباً نیمی از کودکان مبتلا به سیفلیس در رحم اندکی قبل یا بعد از تولد می میرند.

این بیماری همچنین با نابینایی، ناشنوایی، بدشکلی های فیزیکی و آسیب به سیستم عصبی نوزاد همراه است.

در نوزادی که با سیفلیس مادرزادی متولد می شود، با تشخیص زودهنگام و درمان با پنی سیلین می توان خطر عوارض را کاهش داد.

با درمان سیفلیس مادر در دوران بارداری می توان از سیفلیس مادرزادی پیشگیری کرد.علائم بیماری سفلیس در زنان

CDC توصیه می کند که همه زنان باردار در اولین ویزیت قبل از تولد خود از نظر سیفلیس آزمایش شوند و زنان در اوایل سه ماهه سوم و در هنگام زایمان در

صورتی که در معرض خطر بالای ابتلا به سیفلیس در دوران بارداری هستند، مجدداً آزمایش شوند.

درصد زیادی از موارد در میان همجنس‌گرایان، دوجنس‌گراها و سایر مردانی که با مردان رابطه جنسی دارند (MSM) رخ داده است. اما میزان سیفلیس اولیه و

ثانویه نیز در مردان و زنان دگرجنس‌گرا و در تمام گروه‌های سنی افزایش یافته است.

در حالی که افراد 15 تا 44 ساله تقریباً 81 درصد از موارد سیفلیس اولیه و ثانویه را در سال 2018 تشکیل می دادند، این میزان در بین افراد 55 تا 64 ساله 21

درصد و در بین افراد 65 سال و بالاتر نزدیک به 29 درصد افزایش یافت.

سیفلیس یکی از چندین عفونت شایع مقاربتی یا STI است که بیماری های مقاربتی (STD) نیز نامیده می شود.

از جمله HIV (ویروس نقص ایمنی انسانی) است، ویروسی که به سیستم ایمنی بدن حمله می کند. هنگامی که یک فرد مبتلا به HIV می شود، آن را برای

تمام عمر دارد. ابتلا به سیفلیس خطر انتقال و همچنین ابتلا به HIV را افزایش می دهد.

سیفلیس مدت هاست که بشریت را مبتلا کرده است. اولین اپیدمی ثبت شده در قرن پانزدهم اروپا را درنوردید، اگرچه هنوز مشخص نیست که از کجا شروع شد.

به نظر می رسد در آن زمان، سیفلیس بیماری بسیار شدیدتری نسبت به امروز بوده است که باعث ضایعات و دردهای وحشتناک پوستی شده و به سرعت منجر به مرگ می شود.

درمان‌ها، مانند گذشته، بی‌اثر، اغلب دردناک بودند و گاهی اوقات قبل از بیماری باعث مرگ بیمار می‌شدند.

در قرن هجدهم، سیفلیس از شدت بیماری کاسته شده بود و بیشتر به بیماری امروزی شباهت داشت.

بهترین دارو برای درمان سفلیس

با توجه به مدت زمانی که برای کشف علت سیفلیس طول کشید، جای تعجب نیست که برخی از باورهای اشتباه در مورد آن در طول سال ها شکل گرفته است. برای مثال، یکی از باورهای اولیه این بود که سیفلیس یک بیماری ارثی است. این نیست.

شاید شگفت‌انگیزتر این باشد که افسانه‌های خاصی در مورد سیفلیس امروزه وجود دارد، در حالی که اطلاعات بیشتری در مورد آن وجود دارد.

یکی از افسانه های بالقوه خطرناک این است که می توانید تشخیص دهید که آیا سیفلیس دارید یا خیر. اغلب، شما نمی توانید. اگر زخم اولیه و بدون درد در مقعد، فرج یا دهانه رحم پنهان باشد، ممکن است اصلا متوجه آن نشوید. به طور مشابه، ممکن است متوجه بثورات پوستی یا زخم هایی شوید که مرحله ثانویه سیفلیس را مشخص می کنند – یا به درستی شناسایی کنید. و هنگامی که آنها از بین بروند، ممکن است برای مدت طولانی هیچ علامتی نداشته باشید، اما همچنان عفونت را در بدن خود حمل کنید.

یکی دیگر از افسانه های بالقوه خطرناک این است که سیفلیس چیزی از گذشته است. در واقع، نرخ سیفلیس در حال افزایش است. به همین دلیل است که هر فرد فعال جنسی باید از سیفلیس، نحوه انتشار و چگونگی جلوگیری از ابتلا به آن آگاه باشد.علائم بیماری سفلیس در زنان